Zaterdag 13 april was ik reeds afgereisd naar Eschweiler. Ik had een overnachting geregeld op 2 km van het Parcours. Zo kon ik zaterdag al het parcours verkennen tijdens het losfietsen. Het was tijdens het losfietsen dat ik reeds merkte dat het eerste deel van de fietsronde van 19km zeer veeleisend was, omwille van de strakke wind. Ik besloot om tijdens het eerste lopen zeker niet te diep te gaan zodat ik dit moeilijke fietsdeel relatief fris kon aanvatten. Globaal gezien was het fietsparcours, zeer smal en ware de bochten altijd 90 graden, veel remwerk en geen ideaal parcours voor een non-drafting wedstrijd. Na het losrijden konden de beentjes voor de rest van de dag omhoog, het was "boekskes" tijd. Op zondag stond ik om 8u op voor een zeer stevig en koolhydraatrijk ontbijt. Om 12u15 was het immers "race" tijd, dus moest ik tijdig voldoende koolhydraten binnen hebben. De weersomstandigheden waren vrij gunstig, minder wind dan de dag voordien en een paar graadjes warmer (+/- 18°C). Meer hoefde voor mij absoluut niet, een week geleden was het immers nog bibberen bij 2°C.
12u15, Het fluitsignaal gaat en we zijn vertrokken, zo een 250 deelnemers in een sprintwedstrijd, dat kan toch tellen hoor. Gelukkig had ik op de voorste rij post gevat. Hoewel ik naast clubgenoten Peter Ruelens en Dave Wouters niemand kende van de deelnemers kon ik vanaf de start wel duidelijk onderscheid maken wie ik moest in het oog houden. Zoals altijd waren er een aantal zeer snelle starters die ik na goed 1 km wedstrijd passeerde omdat ze te voortvarend waren geweest. Een kopgroep van twee liep na 1,5km voor mij uit en zelf had ik een gat geslagen op de achtervolgers. Ik probeerde wat te temporiseren om de koplopers in te halen, maar dit lukt echter niet. Wel bleef ik hen gedurende het ganse eerste loopnummer in het vizier houden. Dit mikpunt zou ik uitbuiten tijdens het fietsnummer. Eenmaal op de fiets bleek mijn tactiek zijn vruchten af te werpen. Doordat ik niet te diep ben gegaan in tijdens het loopnummer kon ik de moeilijke fietsstukken goed overbruggen en al snel had ik de nummer twee van de wedstrijd te pakken. De gashendel ging nu volledig open. De nummer één kwam immers ook in het vizier. Af en toe nam ik een bocht met iets meer risico's dan normaal in de hoop tijd goed te maken. En het lukte, stelselmatig kwam ik dichterbij en op het laatste lastig stuk kon ik de eerste stek echt ruiken. Met minder dan 10 seconden voorsprong kwam de koploper de wisselzone in, maar met een snelle wissel kon ik dit nog reduceren. Meteen ging ik vol tegenaan in het loopnummer, maar ook de koploper had begrepen dat hij alles op alles moest zetten om zijn overwinning binnen te halen. En zo werd het een kat-en-muis-spel dat 3,6 km lang duurde, waarbij de muis uiteindelijk won. Spijtig genoeg was ik de kat en moest ik vrede nemen met een tweede plaats, een verdiende tweede plaats, weliswaar. Meer dan tevreden kan ik terugblikken op een goede wedstrijd, met volle moed vat ik de laatste week aan voor het EK sprint, te Horst-aan-de-Maas in Nederland.
De volledige uitslag van de wedstrijd:
http://trisys-portal.de/ergebnisse/ergebnisse/58-4-Dachser-Duathlon
Een artikel over de wedstijd in de Achener-Nachrichten:
http://www.aachener-nachrichten.de/lokales/eschweiler/dachser-duathlon-ist-nicht-mehr-wegzudenken-1.556556
Filmpje van de wedstrijd:
http://www.youtube.com/watch?v=6cGfDwUSQuQ
Geen opmerkingen:
Een reactie posten