dinsdag 16 april 2013

En het wil maar niet warmer worden!

En het wil maar niet warmer worden, dat is zo wat het bekendste fenomeen van de voorbije weken. De voorbije twee jaar konden de organisatoren, AC Lille, van de winterduatlon op de Poeyelheide steeds rekenen op een stralend zonnetje. Voor zover ik mij herinner was het vorig jaar zelfs 25 graden... En nee, ... ze hebben de wedstrijddatum niet grandioos gewijzigd van eind maart naar half januari, ... ze hebben de datum gewoon behouden. Enkel moedernatuur is vergeten wat hout in de kachel te steken begin maart. Waardoor het eind maart nog steeds bibberen is. Nu genoeg gezeverd over de koude temperaturen. Race day is Race day, of het nu koud of warm is, gas geven is de boodschap!

Op 24 maart 2013 was het welgeteld 2°C buiten, maar ik was goed gewapend. De voorbije week was ik nog even langs de fietswinkel gepasseerd en daar had ik pot warming up "extra hot" gekocht. "Je weet maar nooit" dacht ik toen. Die kwam nu dus mooi van pas. Ik smeerde men benen goed in met dit productje waardoor tegelijkertijd mijn hand ook een goede laag hebben gekregen. Daarover nog een vettig zalfje ter bescherming van het laagje warming up en vervolgens een trainingsbroek aan om op te warmen. Na een dikke 15 min loslopen begon dit goedje zijn werk te doen. De beentjes hadden lekker warm en ook de handen konden de koude goed af. Vijf minuten voor de start snel wat kledij uitspelen in de dranktent, bij de enige supporter ter plaatse, de Mama. Waarvoor mijn dank! Zij was uit puur medelijden voor mij meegekomen om kledij aan te nemen voor de start en deze terug aan te reiken na de start. En tijdens de wedstrijd heeft ze het ganse fietsparcours afgewandeld om mij telkens op te peppen. Dat wandelen was puur om warm te krijgen, en omdat ze graag buiten is zei ze achteraf. Toch bedankt!

Om 15u00 was het zover. Op een licht besneeuwde ondergrond wordt de wedstrijd op gang geschoten. De sneeuw maakt het parcours wel iets gladder. Gelukkig was het grootste deel van het parcours goed beloopbaar en vond ik vrij snel het juiste ritme. Het korte loopnummer van 3km was wel ver genoeg voor mij, op deze besneeuwde ondergrond. Nu konden we aan het fietsnummer beginnen, ik was eigenlijk wel benieuwd naar mijn fietsvermogen op deze tijd van het jaar. De wissel verliep niet echt soepel. Door de weersomstandigheden had ik mijn schoen niet op mijn pedalen klaargezet, maar trok ik ze aan in de wisselzone om vervolgens een stuk met de fiets aan de hand te de fietsschoenen aan te lopen. Hierdoor zat er sneeuw onder mijn schoenzool waardoor ik niet direct in mijn pedalen klikte. Al snel werd ik gepasseerd door een andere atleet die niet aan het "sukkelen" was. Nu ja, na 30 seconden gesukkel was ik ook vertrokken, maar nog niet bekomen van het gestuntel, want ik reed al snel rakelings langs een boom. Gelukkig zonder verder gevolg, waardoor ik eindelijk op dreef kon komen. Halfweg de eerste fietsronde werd ik gepasseerd door een snellere fietser. Toch kon ik mijn wagonnetje aanpikken, mits enige extra inspanning. En zo verliep de eerste ronde en ook de tweede ronde vrij vlot. In de derde en voorlaatste rond maak ik een stuurfout waardoor mijn  locomotief" er vandoor gaat. spijtig. Ik haal nog even alles uit de kast om dit gat dicht te krijgen, maar besluit dan om het tempo iets te laten zakken zodat ik niet met ontplofte benen aan het laatste looponderdeel moet beginnen. Ik merk eveneens dat ook bij mijn "locomotief" het vet van de soep begint te gaan.

Bij het ingaan van de wisselzone heeft hij een kleine 30 seconden voorsprong, maar zijn loopniveau is ver beneden dat van mij, waardoor ik hem snel te pakken krijg. In dit zeer korte loopnummer (1,5km) slaag ik er niet in om nog andere atleten in te halen. Wel kan ik mijn 10de plaats veilig stellen en de wedstrijd met een goed gevoel afronden. De handen, benen en voet zijn niet bevroren en de moraal is niet gekraakt, we kunnen met een gerust gevoel verder bouwen richting de belangrijke voorjaarswedstrijden. Ik neem zelfs nog de fiets om huiswaarts te keren. Zo kan ik de benen goed loswerken op een rustig ritje van 35 km. Thuis aangekomen heb ik nog steeds warme handen en benen, ... goed zalfje gekocht!

De volledig uitslag van de wedstrijd:
http://aclille.be/winterduathlon/uitslagen/uitslag%20winterduathlon%202013%20totaal.htm


Geen opmerkingen:

Een reactie posten